تفاوت ترجمه رسمی و غیر رسمی:

شاید از دیدگاه عموم تفاوتی بین این دو مورد نباشد ولی وقتی جهت اخذ ویزا به سفارتخانه ها مراجعه کنید، تفاوت ترجمه رسمی و غیر رسمی مشخص می شود. چندین تفاوت بین این دو مورد وجود دارد:

۱-اثبات اصالت مدرک: در ترجمه رسمی قبل از ترجمه مدارک کنترل می شود و در صورتی که اصالت مدرک ثابت شود، ترجمه انجام می شود و به مراجعه کننده تحویل داده می شود.(نکته مهم این است که اصل مدرک حتما باید توسط نماینده قوه قضاییه در دارالترجمه رویت شود.)

۲-ترجمه با دقت و با کیفیت عالی: ترجمه رسمی مدارک باید با دقت و بالاترین کیفیت انجام شود و هیچ گونه خطا و غلط در ترجمه نباید باشد.

۳-ترجمه بدون کاهش و افزایش متنی: ترجمه رسمی باید تمامی مندرجات موجود در مدارک را شامل شود و هیچگونه کاهش و افزایش نباید داشته باشد.( قابل ذکر است که مترجم رسمی حق تحلیل و اینکه با استناد به مدارکی دیگر تغییری در ترجمه رسمی بدهد را ندارد.

تفاوت ترجمه رسمی و غیر رسمی

۳مورد ذکر شده تفاوت ترجمه رسمی و غیر رسمی می باشد. بخاطر همین ۳ تفاوت ذکر شده، سفارتخانه ها فقط ترجمه رسمی توسط نماینده قوه قضاییه را قبول می کند و به رسمیت میشناسد. برخی از سفارت هایی که سخت گیرتر هستند، مهر تاییدات دادگستری و وزارت امورخارجه را هم بر روی ترجمه رسمی می خواهند که این تاییدات توسط دارالترجمه اخذ می گردد.

ترجمه غیر رسمی مخصوص ترجمه دانشگاهی، مقالات و ترجمه هایی است که نیاز به تایید اصالت متنی که ترجمه شده،نیست.

ترجمه رسمی مدارک فقط توسط دارندگان مجوز قوه قضاییه قابل انجام است.

ترجمه رسمی در سه قسمت در یک پلمپ قرار می گیرد. صفحه ی نخست مشخصات دارالترجمه و نکاتی در خصوص ترجمه رسمی، صفحه بعد ترجمه رسمی مدرک بر روی سربرگ قوه قضاییه و صفحه ی آخر کپی مدرک که مهر برابر اصل داشته باشد. در ضمن تمامی صفحات به غیر از صفحه ی اول مشخصات دارالترجمه باید مهر و امضای مترجم نماینده ی رسمی قوه قضاییه را داشته باشد.

در صورت هرگونه سوال در خصوص روند تایید اسناد و مدارک و هزینه ترجمه رسمی مدارک می تواند با کارشناسان دارالترجمه رسمی الیزه تماس حاصل فرمایید.